Σάββατο 25 Νοεμβρίου 2023


Από την ταινία: Μαριχουάνα Stop! (1971)

1. Το φεγγάρι πάνωθέ μου .......... 00:00 - 02:10
2. Γλυκά πονούσε το μαχαίρι ....... 02:11 - 04:39
3. Δε με νοιάζει .................. 04:40 - 07:07
4. Η μάνα σου δεν μ' αγαπάει ...... 07:08 - 09:05
--------------------------------------------------

Στίχοι

Το φεγγάρι πάνωθέ μου

Το φεγγάρι πάνωθέ μου
ασημένιo τάλιρο
και με το, με το κορίτσι Θεέ μου
πάμε για το Φάληρο

Το φεγγάρι μεθυσμένο
σε μια βάρκα κύλησε
Ένα στόμα μελωμένο
έγειρε, με φίλησε

Το φεγγάρι στο κρεβάτι
παίζει και γελάει μου
Θεέ μου πώς, Θεέ μου πώς να κλείσω μάτι
με μια κούκλα πλάι μου

Το φεγγάρι ζαλισμένο
στο σεντόνι κύλησε
Ένα στόμα μελωμένο
έγειρε, με φίλησε
έγειρε, με φίλησε
έγειρε, με φίλησε
---------------------------------

Γλυκά πονούσε το μαχαίρι

Γλυκά πονούσε το μαχαίρι,
έσταζε μέλι η μαχαιριά
Και πέθαινα στην αμμουδιά
πέρσυ το καλοκαίρι.

Και πέθαινα στην αγκαλιά σου
κι έκλαιγες μ’ αναφιλητά
Και πέφταν πάνω μου λυτά
τα ζωντανά μαλλιά σου.

Και γύρευες να μ’ αναστήσεις
με το αθάνατο νερό
Κι ήταν το στόμα μου ξερό
σαν στερεμένης βρύσης.

Κι έσκυψες πάνω στην καρδιά μου
σαν ανθισμένη γιασεμιά
Και η ζεστή σου ανασεμιά
μ’ ανάστησε καρδιά μου.
----------------------------------

Δε με νοιάζει ('Οποια και να 'σαι)

Δε με νοιάζει
ποιον φιλούσες μέχρι χθες
πού `μαστε ξένοι
δεν με νοιάζει
ποιον νανούριζες τις νύχτες
σαν πουλί

Όποια και νά `σαι, είσαι δική μου
ένα κομάτι απ' την ζωή μου
Όποια και νά `σαι, είσαι δική μου
ένα κομάτι απ' την ζωή μου
όποια και να'σαι
όποια και να'σαι

Μη σε νοιάζει
ποια φιλούσα μέχρι χθες
πού `μαστε ξένοι
Μη σε νοιάζει
ποια εφώλιαζε στα φύλλα
της καρδιάς

Όποιος και νά `μαι, είμαι δικός σου
είμαι η αγάπη κι ο άνθρωπός σου
Όποιος και νά `μαι, είμαι δικός σου
είμαι η αγάπη κι ο άνθρωπός σου
όποιος και νά `μαι
όποιος και νά `μαι
όποιος και νά `μαι
------------------------------------

Η μάνα σου δεν μ' αγαπάει

Η μάνα σου δε μ’ αγαπάει
κανείς δε με πονάει εδώ
και το παντζούρι σου χτυπάει
και κλείνει για να μη σε δω

Νά 'μουνα Θεέ μου
Θεέ μου σκαλοπάτι
τα πόδια σου να με πατούν
Και του καθρέφτη, καθρέφτη σου κομμάτι
τα μάτια σου να με κοιτούν
Να λειώνω
τα μάτια σου να με κοιτούν

Η γειτονιά σου δε με θέλει
γιατί 'μαι από καλή γενειά
χίλιες φορές ρούχο κουρέλι
παρά καρδιά με παγωνιά 

Νά μουνα Θεέ μου
Θεέ μου σκαλοπάτι
τα πόδια σου να με πατούν
Και του καθρέφτη, καθρέφτη σου κομάτι
τα μάτια σου να με κοιτούν
Να λειώνω 
τα μάτια σου να με κοιτούν.
-------------------------------------

Read More 0 comments

Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2023


(Από την ταινία: Βοήθεια! Ο Βέγγος φανερός πράκτωρ "000")

Αυτό τ' αγόρι με τα μάτια τα μελιά
όλη τη νύχτα το 'χα αγκαλιά
Όλη τη νύχτα ήταν δικό μου
Στόμα δροσιά μου,σώμα γλυκό μου

Αυτό τ' αγόρι με τα μάτια τα μελιά
κάνει τον κόσμο μια δρασκελιά
κι ανάβει τ' άστρο που έχω βαθιά μου
Χέρια ζεστά μου μπράτσα σπαθιά μου

Αυτό τ' αγόρι που με βλέπει και γελά
βοήθα το θεέ μου να 'ναι καλά
για να γεμίζει την αγκαλιά μου
Μάτια βαθιά μου, μάτια μελιά μου

Read More 0 comments

Δευτέρα 20 Νοεμβρίου 2023


(Από την ταινία Το στραβόξυλο)

Στίχοι

Ένα κορίτσι μου χε πει
πως ποτέ μου στη ζωή
δε θα γίνω κάτι τι
γιατί εγώ καρδιά δεν έχω
Ένα κορίτσι μου χε πει
θα χαθώ σαν αστραπή
σαν εμπόδιο μου βρεθεί
μες το δρόμο της ζωής μου
Μου ‘πε πως θα ‘μαι σαν σκιά
που θα τρέχω για να βρω
λίγο ουρανό και ήλιο
και θα ‘χω μόνη συντροφιά
ένα φόβο στην καρδιά
που ποτέ του δε θα φύγει

Μου είχε πει ότι εγώ
θα ζητήσω να τη βρω
σαν μια μέρα θυμηθώ
όσα κάποτε μου είπε
Και όσα ζήσαμε μαζί
δε θα σβήσουν μου ‘χε πει
θα ναι αργά αλλά μπορεί
ίσως να το καταλάβω

Δίχως αγάπη πως θα ζω
σ’ ένα κόσμο που μισώ
με τη μοναξιά παρέα
Τώρα που είναι το κορίτσι αυτό
να του δώσω ό,τι μπορώ
και ό,τι μένει στην καρδιά μου

Read More 1 comments

Κυριακή 19 Νοεμβρίου 2023


Παράσταση όπερας.
Αρ.κτλ.Κέχελ KV 135
Tρείς Πράξεις, σε Λιμπρέτο Giovanni de Gamerra, αναθεωρημένο από τον Pietro Metastasio

Ο λιμπρετίστας του Μότσαρτ πλάθει μια φανταστική ιστορία, ορμώμενος από τη λατρεία που έδειχνε στο γυναικείο φύλλο ο Λεύκιος Σύλλας.

Έτσι στην όπερα, που έχει τίτλο “Lucio Silla” βάζει το Λεύκιο να επιθυμεί απεγνωσμένα τη νεαρή Γιούνια, που όμως είναι αρραβωνιασμένη με τον εξόριστο πολιτικό Σεσίλιο.
Μάλιστα για να μπορέσει να την κερδίσει, ο Σύλλας διαδίδει το ψέμα πως ο Σεσίλιο είναι νεκρός.

Μετά από πολλές ίντριγκες, δολοπλοκίες, απειλές, τιμωρίες, φυλακίσεις, επικείμενες θανατώσεις μα και ευτράπελα ο Μότσαρτ στο λιμπρέτο του βάζει τον Σύλλα να αποχωρεί από τη διεκδίκηση της Γιούνια και να παραχωρεί την ελευθερία στο ζευγάρι να είναι μαζί.
Δηλώνει, επίσης, (που είναι και το μόνο ίσως αληθινό στοιχείο από την πορεία του Σύλλα) ότι ο ίδιος θα παραιτηθεί από την ηγεσία της Ρώμης (αυτό έγινε προς το τέλος της ζωής του, το 81 π.Χ. : παραχώρησε το αξίωμα του Δικτάτορα, αφήνοντας το λαό να προχωρήσει σε εκλογές) και αφήνει την αθωότητα , την αγνότητα και την αρετή να θριαμβεύσει γιατί πλέον έχει καταλάβει πως έχουν μεγαλύτερη σημασία από την δύναμη και τη δόξα.

Αυτή η όπερα του δεκαεξάχρονου Μότσαρτ πραγματοποίησε 25 παραστάσεις αρχικά και αναβίωσε μόλις το 1929.

Πρώτη παγκόσμια εκτέλεση 1772 στο δημοτικό θέατρο του Ducale στο Mιλάνο
Παραγωγή του Φεστιβάλ Σάλτσμπουργκ και της Χορωδίας και ορχήστρας του θεάτρου La Fenice της Βενετίας σε συνεργασία με την UNITEL

Σκηνοθεσία: Jürgen Flimm. Moυσική Διεύθυνση, Tomás Netopil
Σκηνικά Christian Bussmann ,KοστούμιαBirgit Hutter, Χορογραφία: Catharina Lühr

Read More 0 comments

Τετάρτη 15 Νοεμβρίου 2023


Από την εκπομπή "Μουσικό Κουτί" | Στίχοι στην οθόνη

Read More 0 comments

Κυριακή 12 Νοεμβρίου 2023


Η όπερα Σιμόν Μποκανέγκρα του Τζουσέπε Βέρντι είναι η 21η όπερα από τις 27 όπερες που συνέθεσε ο μεγάλος ιταλός συνθέτης που βασίζεται στο θεατρικό έργο Σιμόν Μποκανέγκρα του Antonio García Gutiérrez, σε μετεπεξεργασία για λιμπρέτο του Francesco Maria Piave (Φραντσέσκο Μαρία Πιάβε) και άτυπη αναθεωρητική μετασκευή του Giuseppe Montanelli (Τζιουσέπε Μοντανέλι). Έχει αποδοθεί σε δύο εκδοχές. Την πρώτη της εκδοχή που παρουσιάστηκε στο θέατρο La Fenice της Βενετίας το 1857 και την δεύτερη εκδοχή της με μια αναθεώρηση όλου του λιμπρέτου που έκανε τελικά ο Αrrigo Boito κατ΄εντολή του Βέρντι και του εκδότη του Ricordi. Aνέβηκε τον Μάρτιο του 1881 στη σκάλα του Μιλάνου και σήμερα θεωρείται η πιο έγκυρη μορφή της.

Η όπερα Simon Bocanegra πρωταρχικά ήταν μια παραγγελία του θεάτρου Λα Φενίτσε της Βενετίας Πρόκειται για μια όπερα βαθυστόχαστη και ιστορικά επικεντρωμένη στν πολιτική αναταραχή της Γένοβας στα έτη 1339-1363

Στον πυρήνα της ιστορίας βρίσκεται η υπόθεση της πολύπλοκης οικογενειακής κατάστασης και θλίψης που βιώνει ο ηγέτης των πληβείων κουρσάρος Σιμόν Μποκανέγκρα από την εξαφάνιση της εγκαταλελειμμένης θυγατέρας του μετά τις δυσκολίες του γάμου του και τις διαμάχες του με τον πεθερό του πατρίκιο Ιάκωβο Φιέσκο που είχε και ως αποτέλεσμα το θάνατο της γυναίκας του Μαρίας.
Η ιστορία ξεπερνά τα ιστορικά πλαίσια και απλώνεται στη διαχρονία τονίζοντας αέναα προβλήματα που διέπουν τις ανθρώπινες σχέσεις. Νοερά μας συνδέει επίσης με τις πολιτικές εξελίξεις κατά την δημοκρατική επανάσταση που συνέβη στη Γένοβα το 1339 και το υπόβαθρο των εξελίξεων που συνδέεται μάλιστα με στρατηγικούς ανταγωνισμούς οικογενειών ευγενών της εποχής

Μνημειώδης παραγωγή (2018) με εκπαιδευτικό χαρακτήρα από την κρατική όπερα της Βιέννης και την UNITEL με μια στοχαστική βαθιά μελετημένη σκηνοθεσία του Peter Stein σκηνικά του Stephan Mayer (Στέφαν Μάγιερ) και κοστούμια του Moidelle Bicket συμμετέχουν η Ορχήστρα και χορωδία της κρατικής όπερας της Βιέννης υπό τη γενική μουσική διεύθυνση του Evelino Pidò.

ΚΥΡΙΟΙ ΡΟΛΟΙ. Στον ρόλο του Σιμόν Μποκανέγκρα ο Thomas Hampson (Τόμας Χάμπσον), της Αμέλια η Marina Rebeka (Μαρίνα Ρεμπέκα), του Ιάκωβου Φιέσκο ο Dmitry Belosselskiy (Ντμίτρι Μπελοσέλσκυ), του Πάολο Αλμπιάνι ο Orhan Yildiz (Όρχαν Γίλντιζ) και του Γκαμπριέλ Αντόρνο ο Francesco Meli (Φραντσέσκο Μέλι)

Read More 0 comments

Κυριακή 5 Νοεμβρίου 2023


Συσχετίζεται με τις προετοιμασίες για τους γάμους του αρχιδούκα Φερδινάνδου της Αυστρίας με τη μοναχοκόρη και κληρονόμο του δούκα της Μόδενας, Ηρακλή Γ΄ ντ’ Έστε.

Στον Μότσαρτ είχε δοθεί προς μελοποίηση το λιμπρέτο που είχε γράψει ο Ιταλός ποιητής Τζιουζέπε Παρίνι με τον τίτλο Ascanio in Alba.Ο Ασκάνιος ήταν γιος του Τρωαδίτη ήρωα Αινεία και της Κρέουσας. Κατά την αρχαιότερη παράδοση, ο Ασκάνιος οδηγήθηκε μετά την άλωση της Τροίας από τον πατέρα του, μαζί με τη μητέρα του και τον παππού του έξω από την πόλη. Ο Ασκάνιος βασίλευσε στην Προποντίδα και μετά επέστρεψε στην Τροία μαζί με τον Σκαμάνδριο, τον γιο του `Εκτορα, για να επανιδρύσουν την πόλη. Σύμφωνα με άλλη παράδοση, ο Ασκάνιος πήγε με τον Αινεία και τους Αινειάδες στην Ιταλία. Στα γερατειά του, ο Αινείας πήρε τον γιο του και ξαναγύρισαν στην Τροία, όπου ο Αινείας βασίλευσε μέχρι τον θάνατό του, αφήνοντας μετά τον θρόνο στον Ασκάνιο.

Στις 17 Οκτωβρίου 1771, οι εκλεκτοί προσκεκλημένοι στους αριστοκρατικούς γάμους συγκεντρώθηκαν στο θέατρο που τότε ονομαζόταν Teatro Regio Ducal και σήμερα είναι γνωστό ως Σκάλα του Μιλάνου και, με το που σηκώθηκε η αυλαία, άρχισαν να ζουν μοναδικές στιγμές ακούγοντας θεούς και ήρωες να τραγουδούν τις μελωδίες του Μότσαρτ.

Σκηνοθέτης: Adam Fischer/ David Hermann

Read More 0 comments

Παρασκευή 3 Νοεμβρίου 2023


Vivere Pericolosamente | 1993
Στίχοι στηνοθόνη

Κάνω βουτιές σε βόθρο με εικόνες
φουσκώνω τα βυζιά μου με ορμόνες
θέλω να γίνω σαν Αμερικάνος
μ’ αρέσει στα κρυφά κι ο Μητροπάνος

Έλληνας νεοέλληνας

Μαράθηκε η λουλουδιασμένη ιτιά
και ψήλωσε η κοντούλα λεμονιά
στα Σάλωνα δε σφάζουνε αρνιά
δεν πάει το παπάκι στην Ποταμιά

Κι η παπαλάμπραινα γυμνή
χαϊδεύει δώρο συσκευή
σ’ ένα τηλεπαιχνίδι πουλημένο

Πουλάκι ξένο
πουλί χαμένο
μου τρώει τα σπλάχνα
δεν βγάζω άχνα

Καίω τα δέντρα χτίζω μεζονέτες
θα κάνω τα παιδιά μου μαριονέτες
σ’ ένα κλουβί γραφείο σαν αγρίμι
παίζω ατέλειωτο βουβό ταξίμι

Έλληνας νεοέλληνας

Μαράθηκε η λουλουδιασμένη ιτιά
και ψήλωσε η κοντούλα λεμονιά
στα Σάλωνα δε σφάζουνε αρνιά
δεν πάει το παπάκι στην Ποταμιά

Κι η παπαλάμπραινα γυμνή
χαϊδεύει δώρο συσκευή
σ’ ένα τηλεπαιχνίδι πουλημένο

Πουλάκι ξένο
πουλί χαμένο
μου τρώει τα σπλάχνα
δεν βγάζω άχνα

Φάκα adidas μου 'πιασε τη φτέρνα
μπερδεύω το τζουκ μποξ με τη λατέρνα
πάνω απ του τάφου μου το κυπαρίσσι
μαύρη χελώνα με έχει κατουρήσει

Έλληνας νεοέλληνας

Μαράθηκε η λουλουδιασμένη ιτιά
και ψήλωσε η κοντούλα λεμονιά
στα Σάλωνα δε σφάζουνε αρνιά
δεν πάει το παπάκι στην Ποταμιά

Κι η παπαλάμπραινα γυμνή
χαϊδεύει δώρο συσκευή
σ’ ένα τηλεπαιχνίδι πουλημένο

Πουλάκι ξένο
πουλί χαμένο
μου τρώει τα σπλάχνα
δε βγάζω άχνα

Read More 0 comments